Kross Racing Team od środka – Praca mechanika

Praca team’owych mechaników jest często dla kibiców niewidoczna. Schowani w zakamarkach namiotów, w ciszy i skupieniu majsterkują przy maszynach zawodników. Żaden szanujący się team nie ma prawa istnieć bez wykwalifikowanego mechanika, często z kilkunastoletnim doświadczeniem. Podczas jednej z odsłon tegorocznego Pucharu Świata udało się nam przeprowadzić rozmowę z Hubertem Grzebinogą, mechanikiem Kross Racing Team.

Rowery, na których zawodnicy startują w wyścigu, Hubert między kolejnymi wyścigami stara się mieć zawsze przy sobie. Jest to duże ułatwienie dla mechanika, ma wystarczająco dużo czasu, aby dokładnie zająć się każdą z maszyn, a jest ich niemało. Każdy z zawodników Kross Racing Team posiada do wyboru fulla oraz hardtaila, co daje łącznie sześć rowerów startowych w przypadku wyścigu XCO (Ariane Luethi na co dzień startuje w maratonie). Łatwo sobie wyobrazić co by było, gdyby mechanik miał ”na szybko” przed wyścigiem dokładnie sprawdzić i przygotować taką ilość maszyn. W czasie między wyścigami (w domu, na zgrupowaniach), kiedy Hubert zajmuje się rowerami startowymi, zawodnicy jeżdżą na rowerach treningowych, które są wierną kopią ”startówek”.

W trakcie rywalizacji na trasie mechanicy zajmują miejsca w boksach technicznych. Zazwyczaj na rundzie są dwa takie miejsca, wstęp do nich mają tylko osoby akredytowane, posiadające odpowiednią plakietkę. Nierzadkim widokiem jest mechanik skuwający łańcuch, wymieniający przerzutkę, a nawet pękniętą na skutek upadku lub rozkręconą sztycę. Wymiana przebitego koła jest najprostszą czynnością, jaka może spotkać mechanika podczas wyścigu. W boksach podczas Pucharów Świata dostrzec można m.in. zapasowe buty dla zawodników, kompletne siodełka ze sztycą, zapasowe okulary oraz łańcuchy gotowe do montażu (zamontowanie nowego łańcucha jest szybsze niż wykuwanie uszkodzonego ogniwa i zakuwanie spinką).

Po zakończeniu rywalizacji na trasie zawodnicy udają się na krótki rozjazd celem uspokojenia organizmu po ekstremalnym wysiłku. Następnie mechanik ”przejmuje” rowery i z grubsza doprowadza je do porządku. Prawdziwy serwis odbywa się jednak w tygodniu, podczas którego Hubert na spokojnie i bez pośpiechu, dogłębnie sprawdza i czyści każdy element maszyny. Ilość pracy jest proporcjonalna do warunków pogodowych w trakcie wyścigu, jeżeli jest sucho, wystarczy dokładnie umyć i obejrzeć rower. Doprowadzenie sprzętu do porządku po błotnym ściganiu, np. Albstadt w tym roku, zajmuje mechanikowi już więcej czasu. Najważniejszą czynnością po ściganiu w błocie jest zabezpieczenie i osuszenie wszystkich łożysk i elementów ślizgowych, inaczej w krótkim czasie będą nadawały się do wyrzucenia. Warto więc po takim wyścigu poświęcić kilka minut na tę czynność.

Jak widać, teamowy mechanik to naprawdę odpowiedzialna praca, która na poziomie pucharowym wymaga niemałych umiejętności i doświadczenia w serwisowaniu sprzętu. Przy współczesnej technice, jaka występuje w profesjonalnym XCO, wymaga wręcz inżynierskiej wiedzy, często zdobywanej przez wiele lat pracy w mniejszych teamach lub ścigania się jako zawodnik.