Paweł Ścierski wystartował w Sobotę w Pucharze Polski w maratonach MTB, a w niedzielę w wyścigu Solid MTB.
Paweł tak opisuje przebieg sobotniego wyścigu:
„Po dwóch drugich miejscach, nareszcie udało mi się stanąć na najwyższym stopniu podium w Pucharze Polski. Do trzech razy sztuka
Wyścig był długi, bardzo podobny do trasy z Mistrzostw Polski, które będą na początku września. 2.5h ścigania po singlach i pagórkach dało mi dużo frajdy, przynajmniej do pewnego momentu… Ale zacznę od początku, start i od razu pierwsza ściana. Objąłem prowadzenie i stopniowo rozrywałem peleton. A no tak, warto dodać, że startowało ponad 1200 osób! Pierwszą godzinę jechaliśmy w kilkuosobowej grupie, większość przejechałem na pierwszej pozycji nadając mocne tempo, skutecznie pozbywając się rywali. Aż zostałem sam na sam z Szymonem Stawowym. Na jednym ze zjazdów Szymon został gdzieś z tyłu, a ja starałem się jechać cały czas mocno. Na 28km był lekki kryzys, ale na szczęście skończył się, gdy zobaczyłem samochód CST Accent MTB Team. Wymieniłem puste bidony na pełne i wróciłem do walki. Do 41km wszystko szło jak należy, niestety to był moment, gdzie najmocniejsi z dłuższych dystansów łączą się z najsłabszymi z krótszych. Generalnie nie miałem problemów z wyprzedzaniem, krzyczałem im z tyłu, że jadę lewą i po kilku sekundach byłem już z przodu. Jeden z uczestników chyba nie zrozumiał tego komunikatu i na szybkim zjeździe wjechał mi prosto pod przednie koło. Odbiłem szybko na lewo, żeby się z nim nie zderzyć. A po lewej czekała na mnie kilkumetrowa skarpa… Gdy doszło do mnie co się stało, od razu chwyciłem za rower i chciałem jechać dalej, lecz były pewne problemy. Kierownica wykrzywiona w jedną stronę, siodełko w drugą, a ja mam jeszcze 8 kilometrów. Gdy kończyłem prostować kierownicę śmignął mnie Szymon, który jechał normalnie jako amator. Ostatnich kilku kilometrów nie wspominam dobrze. To połączenie wszystkich dystansów na koniec powinno być jakoś zmienione.
Wyścig był długi, bardzo podobny do trasy z Mistrzostw Polski, które będą na początku września. 2.5h ścigania po singlach i pagórkach dało mi dużo frajdy, przynajmniej do pewnego momentu… Ale zacznę od początku, start i od razu pierwsza ściana. Objąłem prowadzenie i stopniowo rozrywałem peleton. A no tak, warto dodać, że startowało ponad 1200 osób! Pierwszą godzinę jechaliśmy w kilkuosobowej grupie, większość przejechałem na pierwszej pozycji nadając mocne tempo, skutecznie pozbywając się rywali. Aż zostałem sam na sam z Szymonem Stawowym. Na jednym ze zjazdów Szymon został gdzieś z tyłu, a ja starałem się jechać cały czas mocno. Na 28km był lekki kryzys, ale na szczęście skończył się, gdy zobaczyłem samochód CST Accent MTB Team. Wymieniłem puste bidony na pełne i wróciłem do walki. Do 41km wszystko szło jak należy, niestety to był moment, gdzie najmocniejsi z dłuższych dystansów łączą się z najsłabszymi z krótszych. Generalnie nie miałem problemów z wyprzedzaniem, krzyczałem im z tyłu, że jadę lewą i po kilku sekundach byłem już z przodu. Jeden z uczestników chyba nie zrozumiał tego komunikatu i na szybkim zjeździe wjechał mi prosto pod przednie koło. Odbiłem szybko na lewo, żeby się z nim nie zderzyć. A po lewej czekała na mnie kilkumetrowa skarpa… Gdy doszło do mnie co się stało, od razu chwyciłem za rower i chciałem jechać dalej, lecz były pewne problemy. Kierownica wykrzywiona w jedną stronę, siodełko w drugą, a ja mam jeszcze 8 kilometrów. Gdy kończyłem prostować kierownicę śmignął mnie Szymon, który jechał normalnie jako amator. Ostatnich kilku kilometrów nie wspominam dobrze. To połączenie wszystkich dystansów na koniec powinno być jakoś zmienione.Jako rozjazd w niedziele pojechałem Solid MTB w Dolsku, gdzie bez żadnych przygód, po mocnym ataku na 35 km odjechałem od grupy i samotnie dojechałem do mety, wygrywając tym samym dystans mega. Udało mi się zająć 1 miejsce w Pucharze Polski, a tym samym 2 Open na mega. W niedzielę udało się wygrać Open na Mega na Solid MTB w Dolsku.”
Fot: Maciej Ścierski
